کد مطلب:94568 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:119

خطبه 151-فتنه های آینده












[صفحه 380]

روزی رسد كه مرید از مراد، به كینه یاد كند و بلا و فتنه، قلمرو اسلامی را فرا گیرد بر فزونی حالات و كیفیات عبادت و بندگی - كه دور كننده وسوسه و افسونهای ابلیس است- دست یاری بسوی پروردگار، پیش می آورم. عابدانه از او می خواهم، تا در دام هوسهای پست و خواهشهای نفس، فرو نیفتم و عاجزانه از او توفیق انصراف و اجتناب از فریبهای شیطانی میطلبم گواهی میدهم كه محمد (كه درود بی پایان خدا به روان پاكش باد) بنده و برگزیده و فرستاده اوست و علو طبع رسول ما را برابری و قرینی، و فقدانش را جبرانی نیست اهالی شهرهای بسیار پس از گمراهی و نادانی سخت و جانكاه، و ستم كاری و گنهكاریهای فراوان، در فروغ هدایت او، از تیرگیهای جهل و نادانی و بزه كاری نجات یافتند حال آنكه آنزمان مردم، حرام را حلال میدانستند و عالمان و دانشمندان را خوار و بی مقدار می شمردند. آنان در زمانی می زیستند و می مردند كه بر ایشان پیامبری نبود تا نیك و بد را به آنان بیاموزد و رستگارشان كند

[صفحه 380]

اینك شما ای قوم عرب، هدف تیر بلاهای روزگار غدارید. روزگار فتنه آفرینی كه اینك به شما بسی نزدیك است. پس، از سرمستی نعمتها و سختی كیفرها بپرهیزید آنزمان كه كار عناد و فساد بالا گیرد و تاریكی و جهل و بی خبری همه را در خود فرو كشد و عفریت ناپاكی و ناراستی، فرزند زشتش را زمین گذارد و پلیدی ها از نهانگاه خود سر برون آرند و میله و محور آسیای عصیان، چرخ كفران را بگردش آورد، شما در ایمان و اعتقاد خود ثابت و راسخ و استوار باشید و تزلزل بخود راه مدهید. در چنین هنگام بلاخیزی، رسوائی های بسیار به بار خواهد آمد. فتنه و فسادی همچون رویش ساقه ها و تنه های درختان جوان، پیوسته تناور و بارور شود و اثرش مانند ضربت سنگ خارا، به هر چه برخورد كند آنرا می شكند و خرد می كند این ستمگران گنه پیشه، ظلم و جور را برای یكدیگر به ارث می گذارند و در پستی و رذالت و دنائت، اولین و آخرینشان مانند یكدیگرند آنان در حرص و عطشی كه برای كسب لذات و شهوات و گنهكاری های دنیا دارند، هر یك بر دیگری در اینكار، پیشی می گیرند و بر سر مردار عفن و موهن دنیا، از فرط حرص و طمع- مانند سگان ولگرد- به یكدیگر دشمنی می ورزند سپس، هنگامی كه آن هنگامه ها

فرو نشست، و حق بر باطل ظفر یافت، مرید از مراد و پیشوا از پیرو، كینه جویانه یاد می كند و هر دو گروه از یكدیگر دوری می گزینند، و یكی دیگری را لعن و نفرین می كند پس از این دوره فتنه آفرین، مقدمات آشوب و پریشانی سخت تری فراهم آید، كه دلها از بیم آن از جای بر كنده شوند و مردان سلامت یافته، به بیماری و گمراهی مبتلا گردند و چون خواهند تا در اصلاح كار كوشند، رای و اندیشه های درست، با پیشنهاد و تفكرات نادرست مشتبه شود. هر كس كه برای نابودی آن فتنه ها كوشد، سرانجام شكست خورده و مغلوب شود و خود نابود گردد

[صفحه 382]

در میان آن شورش و آشوب بلاخیز، مردم همچون گله خران وحشی، یكدیگر را زیر دست و پا گیرند و آزار رسانند. رشته پیوسته دین و شریعت گسسته شود و راه رستگاری، در حجاب این یاغی گریها و عصیان پیشگیها، پنهان گردد و عالمان و دانشمندان سخنران، از ترس، كنج عزلت گیرند و خموشی گزینند و ستمگران و سركشان در سخن آیند و هایهو به راه اندازند و اسب وحشی فتنه و فساد، بادیه نشینان را به آهن لگام خود بكوبد و سینه شان را خرد كند. در گرد و غبار این شورشهای پریشان گر، فضلا و اندیشمندان، محو و نابود شوند و دلیران و رزم آوران، در راه ممانعت و خاموشی آن بلاها، هلاك و تباه گردند. چنین فتنه ای با قهر الهی آمیخته گردد و با كشت و كشتار فراوان، خون صاف و پاك از تن ها، روان سازد و آثار و نشانه هایش در دین و ایمان رسوخ كند. بنای ایمان و اعتقاد را از هم متلاشی سازد، بنحوی كه خردمندان دوراندیش، از بیم آن پای به فرار نهند و پلیدان كج اندیش، تدبیر كار در دست گیرند و با شور و شادی در میان آن فسادها، ره سپرند. در چنین مهلكه ای گناه آلود، بلا همچون رعد و مصیبت بسان برق، الفت میان خویشان و نزدیكان را نابود سازد و دین و آئین مبین اسلام را از د

لها دور گرداند. بیزار از آن، گرفتار و بیمار آنست و گریزنده از آن، مقیم و فرو مانده در آن خواهد بود در گیر و دار آن مصائب سخت روزگار، بعضی از مومنان كشته شوند و خونشان به ناروا ریخته گردد و برخی ترسان از ظلم بیدادگران، به آشوب طلبان پناه برده و با سوگند و تظاهر به ایمان، آنان را فریب دهند تا شاید از چنگ ظلم و جور آنها برهند در چنان لحظه ای، مبادا كه شما درفش و نشانه های بدعت و فتنه و فساد باشید، بلكه برشته ای كه پایه های طاعت و بندگی و پیوند اجتماع و یگانگی به آن استوار است، چنگ زنید. چه بهتر كه ستمكش باشید نه ستمگر از راههای ابلیسی كه سرانجامش سقوط به پرتگاههای جور و ستم است، پرهیز كنید و طعام حرام مخورید، زیرا شما منظور نظر آفریدگارید. پروردگاری كه گناه را بر شما حرام فرموده و راه ایمان و بندگی را برایتان سهل و آسان گردانیده است


صفحه 380، 380، 382.